Święto Niepodległości
11 listopada 1918r. to niezwykły dzień w historii naszej Ojczyzny – po 123 latach niewoli Polska odzyskała niepodległość. W bieżącym roku – również w naszej szkole – obchodziliśmy 97 rocznicę tego wydarzenia. Uroczysta akademia zaczęła się od wspólnego odśpiewania hymnu Polski, następnie występujący uczniowie przypomnieli o okolicznościach odzyskania przez Polskę niepodległości. Warto również tutaj przytoczyć niektóre fakty.
Nasze rozmyślania musimy zacząć jednak od pytania: Jak nasz kraj utracił swoją suwerenność ? Pod koniec XVIII wieku Polska była słabym państwem, otoczonym trzema mocarstwami. Mimo prób obrony niepodległości, jaką było m. in. uchwalenie Konstytucji 3 maja, Rzeczpospolita powoli chyliła się ku upadkowi. Ostatecznie w 1795r. po trzecim rozbiorze Polska na 123 lata zniknęła z mapy Europy. Jednak Polacy nie pogodzili się z takim obrotem spraw. W 1830 r. wybuchło powstanie listopadowe, stłumione przez Rosjan. Mickiewicz w swoim utworze pisał o obrońcach kraju:
Nam strzelać nie kazano. - Wstąpiłem na działo
I spójrzałem na pole; dwieście armat grzmiało.
Artyleryi ruskiej ciągną się szeregi,
Prosto, długo, daleko, jako morza brzegi (…)
(…)Bóg wyrzekł słowo stań się, Bóg i zgiń wyrzecze.
Kiedy od ludzi wiara i wolność uciecze,
Kiedy ziemię despotyzm i duma szalona
Obleją, jak Moskale redutę Ordona -
Karząc plemię zwyciężców zbrodniami zatrute,
Bóg wysadzi tę ziemię, jak on swą redutę.
Kolejnym narodowym zrywem było powstanie styczniowe, które wybuchło 22 stycznia 1863r. Niestety, również ono upadło. Kolejna szansa na odzyskanie niepodległości pojawiła się dopiero w 1914 roku, kiedy nasi zaborcy stanęli po przeciwnych stronach barykady. Szansy danej przez historię Polacy nie zmarnowali. 11 listopada 1918 r. Rada Regencyjna przekazała Józefowi Piłsudskiemu władzę wojskową i naczelne dowództwo podległych jej wojsk polskich. Tego samego dnia Niemcy podpisały zawieszenie broni kończące I wojnę światową. Po ponad 120 latach Polska odzyskiwała niepodległość.
I cóż powiedzą tomy słowników,
Lekcje historii i geografii,
Gdy tylko o niej mówić potrafi
Krzak bzu kwitnący i śpiew słowików.
Choć jej granice znajdziesz na mapach,
Ale o treści, co je wypełnia,
Powie ci tylko księżyca pełnia
I mgła nad łąką, i liści zapach.
Pytasz się, synu, gdzie jest i jaka?
W niewymierzonej krainie leży.
Jest w każdym wiernym sercu Polaka,
Co o nią walczył, cierpiał i wierzył.
Sejm RP w 1937 r. uznał, że Święto Niepodległości obchodzone będzie 11 listopada "jako rocznica odzyskania przez naród polski niepodległego bytu państwowego i jako dzień po wsze czasy związany z wielkim imieniem Józefa Piłsudskiego, zwycięskiego wodza narodu w walkach o wolność ojczyzny". W latach 1939-1944 oficjalne lub jawne obchodzenie Święta Niepodległości było niemożliwe. W roku 1945 władze komunistyczne świętem państwowym uczyniły dzień 22 lipca. W okresie PRL Święto Niepodległości zostało zakazane. Jakiekolwiek próby kultywowania obchodów dnia 11 listopada groziły surowymi represjami ze strony władz. Święto Niepodległości 11 listopada przywrócono ustawą Sejmu wybranego w czerwcu 1989 r.
Podczas akademii młodzież zaśpiewała pieśni patriotyczne: „Białe róże”, „Po ten kwiat czerwony” oraz „Rotę”, wyrecytowała piękne wiersze, a uczennica klasy I A zagrała motyw muzyczny z serialu „Polskie drogi”. Akademię przygotowała klasa III B pod kierunkiem pani mgr Małgorzaty Kuchniak.
Tak żywa lekcja historii przypomina nam, że musimy pamiętać o Polakach, którzy przelewali krew za wolność naszej Ojczyzny, bowiem jak mówił marszałek Józef Piłsudski:
„Kto nie szanuje i nie ceni swojej przeszłości, ten nie jest godzien szacunku, teraźniejszości ani prawa do przyszłości.”
Tekst: Czerwik Julia kl Ia
Materiał filmowy z akademii: Adam Krzyżanowski